Την πρώτη μέρα αντιμέτωπος με αυτήν την εικόνα, στο πρόχειρο γραφείο για τις μέρες του διοικητικού αποκλεισμού στο σπίτι. Στον τοίχο απέναντι διακοσμητικά στοιχεία της προηγούμενης ζωής, αδιευκρίνιστης αξίας. Διέξοδος: […]
(Σημείωση: ένα απαίσιο κείμενο που ανακάλυψα πρόσφατα στο αρχείο μου. Γράφτηκε λίγες μέρες μετά την επιβολή του στρατιωτικού πραξικοπήματος, τον Απρίλιο του 1967. Έχει τη μορφή σεναρίου. Πιθανόν να γράφτηκε […]
(Διήγημα. Δημοσιεύτηκε Docville που κυκλοφόρησε την Κυριακή 12/4/2020 μαζί με το Documento) Για πρώτη φορά, από τη μέρα που χρειάστηκε να μπει εσπευσμένα στο χειρουργείο γιατί η καρδιά του πήγε […]
Η πιο έντονη ανάμνηση από τη μητέρα μου είναι η αφήγησή της για μια ένοπλη εξέγερση στη Μάνη. Όχι τα παλιά, αλλά τα σύγχρονα χρόνια. Ο χρόνος απροσδιόριστος. Θα πρέπει […]
«Μην πεις κακό για φαμπρικού γιατί είναι αμαρτία». Αυτή είναι μια φράση που όλο και πιο συχνά εμφανίζεται σε ανακοινώσεις ή κείμενα για τη γυναικεία χειραφέτηση και τον γυναικείο συνδικαλισμό […]
(μια παλιά ιστορία) Με μια απότομη κίνηση τίναξε από πάνω του μια ενοχλητική σταγόνα βροχής. Είχε την αίσθηση πως αυτό το υγρό μπαλάκι ασχήμαινε την εμφάνισή του. Το λουλούδι του […]
Ο Τίμος Βιτσώρης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1904. Γονείς του ήταν ο Αλέξανδρος Βιτσώρης (1850-1911) και η Αικατερίνη Βανδή (1873-1943). Αδέλφια του, ο Γιώργος γεννημένος το 1899, ο Δημήτρης (Μίμης) […]
(Ένα κείμενο με κάποιες λειψές αναμνήσεις που γράφτηκε λίγο μετά το θάνατο του Σταύρου Καπλανίδη για το αφιέρωμα που έκανε σ αυτόν το περιοδικό The Book’s Journal, Δεκέμβριος 2019) Ήταν […]
(Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο Docville που κυκλοφορεί με το Documento στις 17/11/2019 με άλλη εικονογράφηση) Ο «τυπικός» επισκέπτης της Αυστριακής πρωτεύουσας θα φτάσει στην πόλη έχοντας στα αυτιά του τις […]
Δημοσιεύτηκε στο https://periodikotrypa.wordpress.com του Νίκου Θεοδοσίου Συνέβη ξαφνικά. Όπως άλλωστε όλα τα σημαντικά πράγματα στη ζωή των ανθρώπων. Στην αρχή το εισέπραξε ως ξάφνιασμα. Ευχάριστο μάλλον. Είχε καταφέρει να ανοίξει […]
